Nagórze

Nagórze (rodzaj nijaki, l.mn. te nagórza) to rodzaj zabawy słownej, podobnej do lepieja. Najbardziej znanym nagórzem jest wierszyk z dzieciństwa:

Na górze róże,

Na dole fiołki,

my się kochamy

jak dwa aniołki.

Osoby dorosłe znają inną wersję:

Na górze róże,

Fiołki na dole,

Tak mi się nie chce,

Że ja ...chromolę.

Dość łatwo zauważyć ramową strukturę nagrzórza:

wers pierwszy

zwykle zaczyna się od słów "na górze", po czym określa jakąś rzecz, która się na tej górze znajduje - na przykład róże

w ramach swobody stylistycznej wers może umiejscowić rzecz gdzie indziej, niż na górze

wers drugi

łączy się z wersem poprzednim pokazując położenie innej, podobnej rzeczy, w diametralnie innym miejscu

czasami zamiast lokalizacji wers ten opisuje bardziej szczegółowo rzecz wprowadzoną w wersie poprzednim

wers trzeci

wprowadza temat wiersza, zazwyczaj przy użyciu tej samej liczby sylab, co wers pierwszy

wers czwarty

puenta, rymująca się z wersem drugim i zwykle mająca tyle samo sylab

Oczywiście internet sprzyja kreatywności i w czeluściach sieci znajdują się setki podobnych wierszyków. Ich układanie może być fantastyczną zabawą. Co ciekawe, podobna zabawa istnieje też w języku angielskim (Roses are red, violets are blue...).

Dlaczego o tym piszę? Otóż, od jakiegoś czasu bawię się w ten sposób słowem komentując rzeczywistość. Postanowiłem zacząć je spisywać, żeby ich nie zapomnieć. Poza tym, każde głupstwo w dzisiejszych czasach należy publikować w internecie :)

Uwaga: w wierszykach mogą występować słowa powszechnie uznane za wulgarne lub obelżywe, mogą też powodować uczucie dyskomfortu lub obrazy. Wierszyki te mogą być satyrą, dowcipem lub nonsensem i nie należy ich brać zbyt dosłownie ani zbyt poważnie.

Polityczne

= Pożegnanie

Na górze róże,
Na dole chryzantemy,
Możecie już odejść,
Tęsknić nie będziemy.

Na górze czajniczek
Herbatkę mogę zeń nalać
Was czas dobiegł końca